We hebben het nooit een computer genoemd
We krijgen vaak leuke verhalen van onze klanten te horen, daar genieten we van op de helpdesk. Vorige week kregen we van een mantelzorger een verhaal waar wij echt even stil van zijn geweest. We willen dit persoonlijke verhaal woordelijk citeren.
Ingezonden mail door een klant
Mijn moeder is 91 jaar en woont zelfstandig in het huis waar zij al meer dan 60 jaar woont. Zo’n 2 jaar geleden heb ik een seniorentablet voor haar gekocht bij seniorenTAB. Mijn jongste dochter heeft haar oma leren appen. Mijn moeder is bang voor computers en we hebben dan ook heel bewust het tablet nooit een computer genoemd. Appen kreeg ze snel onder de knie met het seniorentablet.
Ze appte met al haar kleinkinderen en kinderen, kreeg foto’s en appjes van vakantieadressen en was er reuze blij mee.
Het tablet heeft ook haar leven gered. Op kerstavond was ik met mijn gezin uit eten. Er kwam een appje binnen van mijn moeder: het was wartaal, onleesbaar. Wij troffen haar thuis aan liggend op de grond, niet meer aanspreekbaar en halfzijdig verlamd. In het ziekenhuis bleek zij een ischemisch CVA te hebben, een stolsel in de hersenen. Zij is meteen geopereerd, het stolsel is verwijderd. Na de ingreep kon ze weer praten en de verlamming van haar arm en been was opgeheven.
Dit is inmiddels anderhalf jaar geleden. Dankzij het snelle ingrijpen (elke minuut vertraging bij het verwijderen van een stolsel in de hersenen betekent meer functieverlies; ’time is brain’) kon zij na de ziekenhuisopname terugkeren in haar eigen huisje. Naast alle gezellige appjes en foto’s hebben nu ook een ‘life-line’: elke ochtend rond 11 uur en elke avond voordat ze gaat slapen stuurt zij even een appje. Natuurlijk is ze kwetsbaarder geworden na de CVA en ze is af en toe verward, maar als alles om haar heen hetzelfde blijft gaat het best goed, we zijn erg blij dat ze heeft leren appen vóór het infarct, want het is nu nog moeilijker om iets nieuws te leren.
Om de dag na werktijd is óf mijn dochter, óf ik zelf bij haar met warm eten en hand-en-spandiensten, en op de dagen dat we haar niet face-to-face zien hebben we appcontact, en sowieso dus elke ochtend en avond. Dankzij haar tablet is deze mantelzorg goed te doen, en ik hoop dat we dit nog lang mogen doen. Wij zitten al anderhalf jaar in ‘reservetijd’, en genieten van elke minuut dat zij nog in ons midden mag zijn. Wat mij betreft zou elke oudere moeten leren omgaan met een tablet, nog vóórdat ze té kwetsbaar zijn om nog iets nieuws te leren. Bij mijn moeder betekende het het verschil tussen halfzijdig verlamd en afatisch in een verpleeghuis of zelfstandig thuiswonen, en op dit moment het verschil tussen overbelaste mantelzorgers of zeer bewust genieten van reservetijd.
SeniorenTAB: bedankt!
Naam van de inzender en moeder zijn bij de redactie bekend. De tip van deze inzender om de seniorenTAB tablet geen computer te noemen horen we vaker van mantelzorgers als feedback.
